Συνέχεια σ’ αγγίζω μα ποτέ δε σε φτάνω..
Εκεί που λέω πως σε έχω, πάλι σε χάνω…
Κάνω να φύγω, μα πάλι γυρίζω..
Τι θέλω εδώ πια δεν γνωρίζω.
Τον άλλο μου εαυτό αντικρίζω
Τ’ άρωμά σου μυρίζω
και πριν προλάβω να φύγω,
είμαι και πάλι εδώ… σε κοιτώ, και δακρύζω…
11 Οκτωβρίου 2006
23 Σεπτεμβρίου 2006
Για μια στιγμή
Κι αν δεν σε ξαναδώ ποτέ ξέρω πως σίγουρα θα σ’ ονειρευτώ κάποια βραδιά.
Στ’ όνειρό μου θ’ ανταμώσουμε ξανά και θα εύχομαι να μην ξυπνήσω...
να μην χαράξει ποτέ η μέρα και σε χάσω.
Ας σ’ έβλεπα ξανά για μια στιγμή κι ας ήταν μόνο στο όνειρό μου...
ας ήταν το τελευταίο βράδυ της ζωής μου
γιατί δεν θα χε νόημα ζωή μετά απ’ αυτό το βράδυ
γιατί δεν θα θελα να ξανακοιμηθώ ποτέ μήπως και δεν σε ξαναδώ
και είμαι και πάλι στ’ όνειρό και στη ζωή μου μόνος....
Στ’ όνειρό μου θ’ ανταμώσουμε ξανά και θα εύχομαι να μην ξυπνήσω...
να μην χαράξει ποτέ η μέρα και σε χάσω.
Ας σ’ έβλεπα ξανά για μια στιγμή κι ας ήταν μόνο στο όνειρό μου...
ας ήταν το τελευταίο βράδυ της ζωής μου
γιατί δεν θα χε νόημα ζωή μετά απ’ αυτό το βράδυ
γιατί δεν θα θελα να ξανακοιμηθώ ποτέ μήπως και δεν σε ξαναδώ
και είμαι και πάλι στ’ όνειρό και στη ζωή μου μόνος....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)