Κι αν δεν σε ξαναδώ ποτέ ξέρω πως σίγουρα θα σ’ ονειρευτώ κάποια βραδιά.
Στ’ όνειρό μου θ’ ανταμώσουμε ξανά και θα εύχομαι να μην ξυπνήσω...
να μην χαράξει ποτέ η μέρα και σε χάσω.
Ας σ’ έβλεπα ξανά για μια στιγμή κι ας ήταν μόνο στο όνειρό μου...
ας ήταν το τελευταίο βράδυ της ζωής μου
γιατί δεν θα χε νόημα ζωή μετά απ’ αυτό το βράδυ
γιατί δεν θα θελα να ξανακοιμηθώ ποτέ μήπως και δεν σε ξαναδώ
και είμαι και πάλι στ’ όνειρό και στη ζωή μου μόνος....
2 σχόλια:
Μια φορα..να σ'αγγιζα για λιγο..μονο μια φορα..κι ας εφευγες μετα..γιατι παντα αυτος ο ποθος μας βασανιζει..?
@ nina:
Ίσως γιατί όσο πιο δύσκολο, ανέφικτο και μακρινό είναι κάτι τόσο πιο ποθητό γίνεται.. Ίσως γιατί εκτιμάς κάτι μόνο όταν το χάσεις για πάντα και εύχεσαι να μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω για μια στιγμή μονάχα και να τ'αλλάξεις όλα...Γιατί μια στιγμή είναι αρκετή να φέρει τα πάνω-κάτω στη ζωή και να σε σημαδέψει αιώνια..
Δημοσίευση σχολίου