Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα. Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμες του Σύμπαντου.
Θέλω μια στιγμή, προτού με συντρίψουν, ν΄ ανοίξω τα μάτια μου και να τις δω. Αλλο σκοπό δε δίνω στη ζωή μου..
Νίκος Καζαντάκης
1 σχόλιο:
μου θυμίζει ένα στίχο του Ελύτη που λέει "Ήμουν πλασμένη για χαρταετός..."
Δημοσίευση σχολίου