Χαμένα όνειρα

Θέλω να πιάσει μια βροχή. Να ξεσπάσει μια καταιγίδα από το πουθενά – να’ρθει να τα σβήσει όλα. Να βγω έξω να μυρίσω το βρεγμένο χώμα όπως κάναμε κάποτε μαζί. Κι έπειτα να έρθει ένας ήλιος να πλημμυρίσει με φως τα όνειρα που κάναμε παρέα και να δω και πάλι τα μάτια σου να λάμπουν σα δροσοσταλίδες.. και όπως θα μας τυλίγει η πρώτη φθινοπωρινή αύρα να γύρεις και πάλι επάνω μου και να μου ψιθυρίσεις πόσο ευτυχισμένη είσαι. (Θέλω) Πρέπει να κάνω ένα νέο ξεκίνημα, το’ξέρω όπως πάντα ήξερα και πάντα έκανα αυτό που έπρεπε και (ίσως) γι’αυτό έχασα στο τέλος. Μπορεί και να ‘μουν καλύτερα αν δεν πρόσεχα τόσο πολύ, εσύ μου το’χες πει, θυμάσαι;;